literature

part III

Deviation Actions

starlit-sky's avatar
By
Published:
753 Views

Literature Text

Νηνεμία. Ξημέρωσε σκοτάδι στο πυκνό δάσος. Οι ερεβώδεις, χιλιοσκάλιστοι κορμοί μοιάζουν πιο στοιχειωμένοι από ποτέ και τα κλαδιά ξεγυμνωμένα από οτιδήποτε θα έμοιαζε γήινο. "Δεν είμαι εδώ. Δεν είμαι εγώ."

"Πρέπει να βρίσκομαι σε όνειρο", σκέφτηκε. Και το έδαφος; Πότε έγινε τόσο ρευστό το έδαφος; Λάσπη. Λάσπη και φύλλα σε όλες τις αποχρώσεις του πιο άρρωστου καφέ που σε κάθε πάτημά της έσπαγαν σαν να έκαναν χώρο σε δυνητικές παγίδες κυνηγών. Σε κάθε πάτημά της βύθισμα. Βύθισμα. Βύθισμα. Βύθισμα.

Μπλε φως. Σκίζει την ομίχλη το πιο υποβρύχιο μπλε που βάζει ανθρώπου νους. Μαλακό, διάφανο, σαγηνευτικό. Φτιαγμένο από τα υλικά της μαγείας. Για να αποπλανήσει, να παρασύρει, να εκτροχιάσει χαμένες ψυχές σαν κι εκείνη.

Απόκληρος ήτανε. Στα αζήτητα, που λένε. Φορούσε μια κατακόκκινη κάπα. Ήταν το μόνο που της είχε μείνει να της θυμίζει το πέρασμά της από την Χώρα με τις Αξόδευτες Νύχτες. Ήταν ευτυχισμένη εκεί. Θυμάται ακόμα. Αμυδρά αλλά θυμάται. Μα ο άνεμος αυτός τάμα συνάμα κι απειλή ότι μετά από αυτό το ταξίδι, δε θα υπάρχει γυρισμός.

Κι αν ήταν παγίδα; Το μήνυμα της έγραφε να περιμένει στο ξέφωτο στο πιο νότιο σημείο του δάσους. Πάντα της τής άρεσε ο νότος. Σαν να έχει δημιουργηθεί από μάγισσες φάνταζε στο αλλόκοτο μυαλό της. Και να που είχε γίνει πραγματικότητα. Να στέκεται εκεί, στο κέντρο θα νόμιζε κανείς της όποιας γης με το βλέμμα πότε ψηλά και πότε καχύποπτα τριγύρω της. Όχι πως έβλεπε και τίποτα. Η ομίχλη φρόντιζε με επιμέλεια άριστου μαθητή να κρύβει τις αυθαιρεσίες των στοιχειών και να κάνει την λήψη προφύλαξης αδύνατη.

Άλλο ένα πάτημα και θα έβγαινε από τον φαύλο κύκλο των περιπαιχτικών δέντρων που είχαν αρχίσει πια να ακολουθούν το κάθε βήμα της σαν μάτια αδιάκριτων γειτόνων καρφωμένα στην πλάτη της. Πώς κατάφερε να την ξεγελάσει έτσι; Πώς την έκανε να εγκαταλείψει την ασφάλεια του τόπου της και να κινήσει για παιχνίδια κρυμμένου θησαυρού; Τι ανόητη, τι εύπιστη, τι μαλακό αλήθεια αυτό το έδαφος, ρευστό, κινούμενος κίνδυνος, την καταπίνει, δε μπορεί να φωνάξει, χριστιανοί! την καταπίνει!

Χάθηκε. Έτσι απλά χάθηκε. Παγίδα καλοστημένη, σχέδιο άρτια εκτελεσμένο. Ανάσα άγριου ζώου σκίζει την αβιάβλητη σιωπή. Νηνεμία. Στο δάσος εκείνη την ημέρα ξημέρωσε σκοτάδι.
© 2016 - 2024 starlit-sky
Comments2
Join the community to add your comment. Already a deviant? Log In
MiAlmaGoticaExtrana's avatar
Εξαιρετικό ^^